“കൈയ്യിലൊരു പിടി ദര്ഭയുമായ്, ബലി-
ക്കല്ലു നനയ്ക്കുവാന് ബാഷ്പോദകവുമായ്
നോവും മുടന്തുകാല് വച്ചു നടന്നല-
ഞ്ഞീ വഴിയമ്പലപ്പൂമുഖത്തിണ്ണയില്
വന്നു കയറി ഞാന്, കാലം കെടുത്തിയ
മണ്വിളക്കും താങ്ങി നില്ക്കുന്നു തൂണുകള് ,
ഒറ്റയ്ക്കൊരിടത്തിരുന്ന് മനസ്സിന്റെ
കുത്തും ഞെറിയുമഴിച്ചു കെട്ടീടണം. ”
ലോകം പ്രത്യാശയുടെ പിറവിയിലേക്ക് കൺതുറന്ന ആ നാളിലാണ് ഞങ്ങൾക്ക് നനീഷിനെ നഷ്ടപ്പെട്ടത്. നിത്യസ്മൃതിയുടെ പുസ്തകത്തിലേക്ക് ആ പേര് എഴുതി ചേർത്തിട്ട് മൂന്ന് വർഷം തികയുന്നു.
യുവകലാസാഹിതിയുടെ വേദികളിൽ അസാന്നിധ്യം ഒരു സാന്നിധ്യമാക്കി മാറ്റി നനീഷ് ഇന്നും നിറഞ്ഞു നിൽക്കുന്നു. ഒരു വറ്റാത്ത മന്ദഹാസവുമായി
..